Vanaf jongs af aan ben ik al te vinden op de tennisclub. Mijn ouders tennissen, mijn broer, mijn zus en zelfs mijn opa en oma. Allemaal bij dezelfde tennisclub dichtbij ons huis. Eerst ging ik vooral mee met mijn ouders en sloeg ik een balletje op het oefenveldje. Toen ik 5 jaar was mocht ik ook zelf op tennisles. Samen met mijn vriendjes die ook kinderen waren van ouders die al op die tennisclub zaten kregen we les. Verder hadden we ook heel wat nieuwe kinderen. Meisjes en jongens die nog niemand kende van de tennisclub. We waren een hele gezellige en leuke groep. Iedereen werd steeds beter in tennissen. We deden altijd aan het einde van de les een toernooitje waarin we dubbelden tegen elkaar. Iedereen werd hier altijd erg fanatiek van. Degene die aan het eind van het toernooi won kreeg dan een kleine overwinningsbeker mee naar huis. Deze wisselde dan steeds tussen iedereen die het toernooitje won. Ook kon je de beker winnen met anderen dingen. Voor degene die altijd andere helpt of de grappigste mop heeft bedacht. Zo kreeg iedereen de beker een keer thuis.
Mijn vriendin ontmoet bij tennis
We bleven als groep bij elkaar. Ook naarmate we ouder werden. We hadden een goede klik met elkaar. Een aantal jaren verstreken en sommige van ons gingen naar het mbo of hbo in een andere stad. Zij hadden geen tijd meer voor tennis. Dus onze groep werd langzaamaan kleiner. Nu hadden we in ons groep plek voor nieuwe mensen die samen met ons tennisles konden volgen. Op een gegeven moment kwam er een leuk meisje in onze groep. Zij viel gelijk goed in onze groep. Ik vond haar stiekem erg leuk alleen wilde dat niet laten merken. Uiteindelijk heb ik het aangedurfd en heb ik haar gevraagd of ze met mij naar de film wilde. Ze vond dit een leuk idee. Toen we in de bioscoop zaten vertelde ze mij dat ze mij ook leuk vond. Toen is ze mijn vriendinnetje geworden en dat is ze nu nog. Ze was mijn eerste vriendinnetje en we haalden het beste in elkaar naar boven.
Ons eerste huis samen
We hebben samen een huis gekocht. Bij ons huis wilden we allebei een tuin, omdat we allebei buitenmensen zijn. Maar omdat we druk zijn met werk en ons sociale leven hebben we eigenlijk geen tijd om de tuin bij te houden. Kunstgras kopen was dé oplossing om toch een mooie tuin te hebben zonder onderhoud.